De Werkbundwijken in Europa 1927-1932 vormen een transnationale site in vier landen (Duitsland, Polen, Tsjechië, Oostenrijk) en vijf steden (Stuttgart, Wrocław, Brno en Praag, Wenen). Na de Eerste Wereldoorlog was er in heel Europa een dringende behoefte aan geschikte huisvesting. Onder het motto “nieuwe objectiviteit” zochten avant-gardistische architecten uit verschillende delen van Europa betaalbare oplossingen om aan de sociale behoeften te voldoen met goed ontworpen gebouwen van hoge kwaliteit.
De eerste Werkbundwijk, Weissenhof, werd in 1927 in Stuttgart gebouwd en inspireerde anderen om modernistische technieken toe te passen voor soortgelijke projecten. De andere wijken volgden tussen 1928 en 1932. Het bleek moeilijk om een breder publiek te overtuigen van hun vooruitstrevende ideeën. Tijdens het naziregime waren de gebouwen wegens hun modernistische stijl het mikpunt van spot. Na de Tweede Wereldoorlog, toen sommige Werkbundwijken achter het IJzeren Gordijn terechtkwamen, gingen de wijken elk hun eigen weg. In 2013 vormden de wijken een netwerk om goede praktijken en advies over hun bescherming uit te wisselen. Ook de Werkbundwijk in Zürich (Zwitserland) maakt deel uit van dat netwerk.
De Werkbundwijken in Europa 1927-1932 begonnen als een architecturaal experiment, maar hebben een diepgaande invloed uitgeoefend op de architectuur van de 20e eeuw door architecten uit verschillende Europese landen de kans te bieden om hun modernistische theorieën in praktijk te brengen. De wijken zijn een uiting van de Europese oorsprong van deze beweging met belangrijke ontwikkelingen in vijf landen.
De Werkbundwijken bekleden een belangrijke plaats in de geschiedenis van de architectuur in Europa, maar de ontwikkeling van de wijken in de tijd weerspiegelt ook de politieke en sociale verschillen tussen Oost- en West-Europa. Hun sociale, emanciperende, esthetische en technische ambities en hun ervaringen blijven een bron van inspiratie voor vandaag, nu meerdere Europese landen moeite hebben om hun bevolking adequate sociale huisvesting te bieden.