Historia miasta Szentendre sięga czasów rzymskich, ale wpływ na jego wygląd od końca XVII w. wywierali głównie uchodźcy z Serbii. Miasto zawdzięcza swój charakter międzynarodowym więziom politycznym i kulturowym. Przeżywało rozwój urbanizacyjny o podłożu kulturowym, w którym dziedzictwo kulturowe odegrało istotną rolę, umożliwiając miastu pełnienie funkcji pomostu między różnymi obszarami europejskiej kultury Wschodu i Zachodu, między Bałkanami i Kotliną Panońską, a także katolicyzmem i prawosławiem. Położony w bliskiej odległości Budapeszt był dla miasta nieustającym wyzwaniem.

Od końca XVII w. Szentendre wyróżniają wynikające z transgranicznego położenia duch tolerancji religijnej i otwartości na różne grupy etniczne, odporność miasta i jego kreatywność. Żegluga na Dunaju i owocna koegzystencja ludności węgierskiej i serbskiej oraz innych kultur doprowadziły do powstania miejsca, gdzie możliwe było pokojowe współistnienie, integracja i produktywna wymiana. To wszystko znalazło odzwierciedlenie w unikatowej architekturze miasta. To, co ukształtowało ducha tego miasta, to przenikanie się wschodniej i zachodniej kultury w miejscu symbolizującym wolność artystyczną podczas reżimów totalitarnych. Do dziś odczuwalne jest żywe dziedzictwo tego miasta.